Terapia dzieci autystycznych

Zawsze interesowałam się psychologią oraz filozofią. Po zdaniu matury postanowiłam rozpocząć studia na kierunku pedagogika rewalidacyjna. Studia nie do końca spełniły moich oczekiwań, gdyż jak to często bywa na tym szczeblu kształcenia, dużo zbędnej teorii a zdecydowanie za mało praktyki. Po obronie magisterki podjęłam pracę w szkole, do której uczęszczały głównie dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Początki były trudne. Moja klasa liczyła pięcioro dzieci. Każde z innym problemem. Wiedziałam, że dzieci i młodzież o specjalnych potrzebach edukacyjnych potrzebują więcej uwagi, cierpliwości ale to zadanie początkowo mnie przerastało. Nie zostałam jednak sama, bo pomogli mi doświadczeni nauczyciele. Po pierwszym semestrze dużo się zmieniło i czułam się już pewniej w tym, co robię. W drugim półroczu do mojej klasy dołączył chłopiec z autyzmem. To było kolejne wyzwanie. Niewiele wiedziałam o tym zaburzeniu. Zaczęłam szukać odpowiedniej literatury, kontaktowałam się ze specjalistami i udało mi się nawet uczestniczyć w konferencji: terapia dzieci autystycznych. To wydarzenie było impulsem do wzięcia udziału w kursie na terapeutę integracji sensorycznej. To czego się tam nauczyłam to niezastąpiona wiedza w pracy nie tylko z dziećmi autystycznymi ale także z dziećmi z innymi zaburzeniami. Z perspektywy czasu mogę ocenić, że studia były tylko wstępem do dalszej edukacji. Mój zawód wymaga ciągłego dokształcania i poszukiwania coraz to nowszych, skuteczniejszych metod działania.